Με αφορμή το τραγικό γεγονός του πνιγμού των δυο νεαρών κοριτσιών σε
ξενοδοχείο του νησιού, έρχεται στην επιφάνεια ξανά η ανάγκη να παρθούν
συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία των λουομένων σε πισίνες και θάλασσες στην
περιοχή μας.
Οι μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες του νησιού έχουν στην πλειοψηφία τους
περισσότερες από μία πισίνες, ορισμένες μάλιστα έχουν δεκάδες. Σε πολλές
περιπτώσεις οι παραλίες έχουν παραχωρηθεί στα ξενοδοχεία επομένως έχουν και την
ευθύνη της πρόσληψης ναυαγοσώστη για την παραλία.
Ωστόσο η συνήθης πρακτική είναι να προσλαμβάνεται ένας ή δύο ναυαγοσώστες με
καθήκον να επιτηρούν τα πάντα, πράγμα πολύ επικίνδυνο.
Ακόμα και το ανεπαρκές νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει για τη λειτουργία των
κολυμβητικών δεξαμενών (πισινών), το οποίο είναι από την εποχή της χούντας,
προβλέπει την ύπαρξη εποπτών ασφαλείας, εκπαιδευμένους μάλιστα στην ανάνηψη, σε
κάθε πισίνα προκειμένου να δοθεί άδεια λειτουργίας.
Αυτό λοιπόν που συνήθως κάνουν τα ξενοδοχεία είναι να δηλώνουν ορισμένους
εργαζόμενους τα καθήκοντα των οποίων δεν έχουν σχέση με αυτό το αντικείμενο,
έχουμε δει από σερβιτόρους μέχρι διευθυντές, συχνά εξασφαλίζοντάς τους και
σχετικό πτυχίο, ώστε να πάρουν τη σχετική άδεια λειτουργίας, αφού γνωρίζουν ότι
κανένας έλεγχος δεν πρόκειται να γίνει στη συνέχεια.
Οι ναυαγοσώστες, οι επόπτες, οι εργαζόμενοι που είναι επιφορτισμένοι με το
καθήκον να καθαρίζουν και να προσθέτουν χημικά στις πισίνες (πισινιέρηδες),
δουλεύουν σε πολύ δύσκολες συνθήκες, με μισθούς ψίχουλα αφού οι ειδικότητές
τους δεν συμπεριλαμβάνονται σε Συλλογικές Συμβάσεις, χωρίς ρεπό και χωρίς Μέσα
Ατομικής Προστασίας.
Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο να προσλαμβάνονται πισινιέρηδες και να αναλαμβάνουν
καθήκοντα χωρίς καμία εκπαίδευση για την ασφαλή χρήση των επικίνδυνων χημικών
και για τους ίδιους και για τους λουόμενους. Τα ατυχήματα δίνουν και παίρνουν,
ενώ είναι άγνωστες οι συνέπειες που θα έχει μακροπρόθεσμα στην υγεία των
εργαζομένων η επαφή με αυτά τα χημικά.
Υποτίθεται πως ορισμένα από αυτά τα ζητήματα επιτηρούνται από τον τεχνικό
ασφαλείας, ωστόσο η όποια παρουσία τεχνικού ασφαλείας κυρίως έχει να κάνει με
την τυπική υπογραφή παρά με ουσιαστικά μέτρα, πράγμα που έχει ενταθεί ακόμη
περισσότερο με την εξάπλωση των ΕΞΥΠΠ (εργολαβικές εταιρείες που παρέχουν
υπηρεσίες ιατρών εργασίας και τεχνικών ασφαλείας).
Επομένως τα ατυχήματα και κυρίως οι τραγικές συνέπειές τους, δεν πέφτουν
από τον ουρανό. Δε φταίει η «κακιά η ώρα», ούτε αν τα κορίτσια ήξεραν να
κολυμπούν όπως αναπαράχθηκε σε ορισμένα ΜΜΕ. Η βασική αιτία είναι το κυνήγι του
κέρδους, η προσπάθεια συμπίεσης του κόστους, η εντατικοποίηση της δουλειάς.
Η πάλη των εργαζομένων για τα ζητήματα Υγείας και Ασφάλειας μέσα στους
χώρους δουλειάς πρέπει να είναι για τις οργανώσεις των εργαζομένων ψηλά στην
ιεράρχησή τους. Μόνο αυτή η πάλη μπορεί να βάλει φραγμό στην ασυδοσία της
εργοδοσίας που έχει τέτοια τραγικά αποτελέσματα.
Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια των κοριτσιών.
Γραμματεία Ρόδου του ΠΑΜΕ
1 Αυγούστου 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.