Εισηγητική ομιλία στη Συνέντευξη Τύπου της Γραμματείας Ρόδου του ΠΑΜΕ την Τρίτη 1.10.2019

Προχωρούμε στη σημερινή Συνέντευξη Τύπου, ενόψει της απεργίας στις 2 Οκτώβρη, σε μια προσπάθεια και με αυτό τον τρόπο να ενημερώσουμε όσο μπορούμε πιο πλατιά τους εργαζόμενους για το σχεδιασμό που έχει κυβέρνηση και εργοδοσία μέσα από το λεγόμενο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο, να καλέσουμε σε μαζική συμμετοχή στην απεργία.

Είναι γεγονός ότι αυτή η κυβέρνηση εμφανίζεται να προχωρά με φόρα αντιλαϊκά μέτρα στο όνομα της «ανάπτυξης για όλους» όπως την αποκαλεί η κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα ο στόχος είναι θωράκιση της κερδοφορίας των μεγαλοεπιχειρηματιών στις νέες συνθήκες της αναιμικής ανάκαμψης που βρισκόμαστε.

Με τις αλλαγές που προβλέπει το εν λόγω νομοσχέδιο στα εργασιακά, στην ουσία πρόκειται να καταργηθούν οι κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις. Οι όροι που ισχύουν για την επέκταση μιας Σύμβασης, όπως τους νομοθέτησε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ήδη απαγορευτικοί για να καταστεί μια σύμβαση υποχρεωτική. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι από τις εκατοντάδες κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις που ίσχυαν πριν από την κρίση, αυτές που υπογράφηκαν και επεκτάθηκαν με το νέο καθεστώς δεν ξεπερνούν τις 15.

Με το νομοσχέδιο της ΝΔ, εκτός από ότι ισχύει ως σήμερα, μπαίνει ως προϋπόθεση να αποδείξουν οι εργαζόμενοι ότι η κλαδική σύμβαση που με τον αγώνα τους κατάφεραν να υπογράψουν, δε θα πλήξει την ανταγωνιστικότητα του κλάδου αν καταστεί υποχρεωτική! Πέρα από την καταφανέστατη κοροϊδία, αφού στην πράξη θα είναι σχεδόν αδύνατο να τεκμηριωθεί κάτι τέτοιο, είναι επικίνδυνη για τα Σωματεία και το εργατικό κίνημα να αποδεχθούν αυτή τη λογική. Να διεκδικούν δηλαδή οι εργαζόμενοι μόνο μέχρι εκεί που ισχυρίζεται ο εργοδότης ότι αντέχει η τσέπη του. Να μοιράζονται τη χασούρα του την περίοδο της κρίσης και να παραμένουν μισθοί και δικαιώματα τσακισμένα την περίοδο της ανάπτυξης για να είναι ο εργοδότης ανταγωνιστικός.

Ακόμα και αν μια σύμβαση περνώντας μέσα από αυτές τις «Συμπληγάδες» γίνει υποχρεωτική, προβλέπονται στο νομοσχέδιο μια σειρά εξαιρέσεις ως δικλείδα ασφαλείας. Ένας εργοδότης που επικαλείται οικονομικά προβλήματα θα μπορεί να εξαιρείται. Οι εργοδότες σε μια ολόκληρη περιοχή για τους ίδιους ή άλλους λόγους θα μπορούν να υπογράφουν τοπική κλαδική ΣΣΕ με χειρότερους όρους. Με την εργοδοτική πατέντα της «Ένωσης προσώπων», που την είδαμε να εξαπλώνεται και στην περιοχή μας τα προηγούμενα χρόνια, με πολλούς εργοδότες να ορίζουν οι ίδιοι ως εκπροσώπους των εργαζομένων τους διευθυντές και τους λογιστές, οι οποίοι όπως είναι λογικό το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να υπογράψουν επιχειρησιακές συμβάσεις στο ύψος του κατώτερου μισθού καθιστώντας διακοσμητική την όποια κλαδική σύμβαση ίσχυε.

Όμως, αυτά από μόνα τους δεν είναι αρκετά για την εργοδοσία. Ξέρει ότι οι εργαζόμενοι αργά ή γρήγορα θα αντιδράσουν, δε θα συμβιβαστούν με τη σύγχρονη σκλαβιά που τους επιβάλλεται. Γι αυτό λοιπόν επιδιώκουν να βάλουν στο γύψο και τα συνδικάτα. Να τα μετατρέψουν σε ανώδυνους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς. Άλλο ένα παράδειγμα όπου η ΝΔ έρχεται να συμπληρώσει αυτό που ξεκίνησε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Με την απεργοκτόνα διάταξη που επιβάλλει απαρτία του 50% των οικονομικά τακτοποιημένων μελών για να παρθεί απόφαση για απεργία ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε το δρόμο. Η ΝΔ έρχεται να συμπληρώσει την ηλεκτρονική ψηφοφορία στις γενικές συνελεύσεις, το ηλεκτρονικό φακέλωμα, τη συγκέντρωση δεδομένων στα οποία σύμφωνα με τον πρόσφατο νόμο για την προστασία των προσωπικών δεδομένων θα μπορεί να έχει πρόσβαση ο ίδιος ο εργοδότης.

Το νομοσχέδιο προβλέπει ακόμα  τις υπερεξουσίες του υπουργού Εργασίας, οποίος θα μπορεί να παρεμβαίνει με αποφάσεις του σε ζητήματα που είναι λυμένα από τα καταστατικά των Σωματείων.

Είναι λοιπόν ανάγκη να κατανοηθεί βαθιά από τους εργαζόμενους ότι είναι μια μάχη για την ίδια την ύπαρξη των συνδικάτων ως μορφής οργάνωσης της πάλης τους και όχι ως πλήρως ενσωματωμένες στο σύστημα συμβουλευτικές υπηρεσίες όπως στην ουσία τα θέλουν.

Σε αυτό το σημείο είναι ανάγκη να τονίσουμε το βρώμικο ρόλο της ηγεσίας της ΓΣΕΕ με την οποία συμπαρατάσσεται πλήρως η ηγετική ομάδα που καθοδηγεί την πλειοψηφία της Διοίκησης στο Εργατικό Κέντρο. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ στην ουσία δε διαφωνεί με την πλειοψηφία αυτών των μέτρων. Η ουσία της πολιτικής τους ταυτίζεται με τις θέσεις της. Έχει συμφωνήσει με την κυβέρνηση να διατηρήσει τις καρέκλες, την πρωτοκαθεδρία, έχει πάρει διαβεβαιώσεις και ανταλλάγματα.

Να γιατί ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, σε ολόκληρη τη χώρα αλλά και πιο ειδικά  στην περιοχή μας έκανε ότι περνούσε από το χέρι του το προηγούμενο διάστημα προκειμένου να μην κουνηθεί φύλλο, να σαμποτάρει την απεργία στις 24 Σεπτέμβρη, συνολικά την οργάνωση του αγώνα ενάντια στο νομοσχέδιο.

Είναι τώρα πια ακόμη πιο καθαρό ότι απέναντι στις διεκδικήσεις, τους αγώνες, τις αγωνίες των εργαζομένων έχει στηθεί ένα επιθετικό μαύρο μέτωπο από την κυβέρνηση την εργοδοσία, τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό. Αποτυπώθηκε άλλωστε ανάγλυφα και στην πρώτη συνεδρίαση του ίδιου του Δημοτικού Συμβουλίου.

Το επόμενο διάστημα οι εργαζόμενοι στην περιοχή μας πρέπει να βρίσκονται σε ετοιμότητα για να αντιμετωπίσουν κρίσιμες εξελίξεις.

Το πρώτο ζήτημα είναι ότι λήγει στο τέλος του 2019 η Συλλογική Σύμβαση στα ξενοδοχεία. Η πλειοψηφία του ΔΣ του Σωματείου ξενοδοχοϋπαλλήλων, εμφανίζεται με δηλώσεις της ότι θα υπογραφεί καινούρια σύμβαση. Όμως όταν το ακούν αυτό οι εργαζόμενοι του κλάδου, μάλλον πρέπει να ψάχνουν τις τσέπες τους. Γιατί κάθε φορά που υπογράφεται αυτή η σύμβαση, μακριά από τους εργαζόμενους, χωρίς να ενημερωθούν και γίνει δική τους υπόθεση, όλο και κάποιος όρος αφαιρείται, όλο και κάποιο δικαίωμα ξηλώνεται στο όνομα του να υπογραφεί. Βεβαίως η εργοδοσία όταν ξέρει ότι θα μπορεί με χίλιους δυο τρόπους να μην την εφαρμόσει, με τα μέτρα που ισχύουν σήμερα και με αυτά που θα ισχύσουν αν περάσει το νομοσχέδιο ενδεχομένως δε θα έχει αντίρρηση να υπογράψει μια σύμβαση που θα έχει διακοσμητικό χαρακτήρα. Είναι στο χέρι μας να μην επιτρέψουμε να συμβεί αυτό.

Το δεύτερο εξίσου σημαντικό ζήτημα είναι ότι με τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση και η Τοπική Διοίκηση για την αντιμετώπιση των συνεπειών από τη χρεωκοπία της Thomas Cook, στην ουσία φορτώνει στους εργαζόμενους τις συνέπειες, οι οποίες δεν έχουν ενδεχομένως εμφανιστεί στην ολότητά τους στην περιοχή μας και συνδέονται με την επόμενη σαιζόν. Ζητάμε να παρθούν συγκεκριμένα μέτρα:

·         Να διασφαλιστεί ότι κανένας εργαζόμενος, είτε με άμεση σχέση εργασίας σε ξενοδοχειακή μονάδα διαχείρισης της Thomas Cook είτε σε ξενοδοχειακή μονάδα-κατάλυμα ή τουριστικό πρακτορείο που έχει πληγεί από την πτώχευση, δε θα μείνει απλήρωτος ή ανασφάλιστος.

·         Να χορηγηθεί επίδομα ανεργίας 600 ευρώ το μήνα, χωρίς όρους και περιορισμούς για όλη τη διάρκεια της ανεργίας σε όλους τους εποχικά εργαζόμενους.

·         Να δοθεί έκτακτο βοήθημα 1.000 ευρώ στους εργαζόμενους που μείνουν άνεργοι, είτε απλήρωτοι.

·         Να παγώσουν τα δάνεια και οι λογαριασμοί όλων των εργαζομένων που εργάζονται σε επιχειρήσεις που συνεργάζονταν με την πτωχευμένη  ThomasCook. 

·         Να απαλλαγούν από Δημοτικά Τέλη, να απαγορευτεί η διακοπή του νερού και να μειωθεί 30% το τιμολόγιο της ΔΕΑΥΡ. Να μετακινούνται δωρεάν με τη δημοτική συγκοινωνία.

Οι εργαζόμενοι στον κλάδο του τουρισμού και σε όσους συνδέονται με αυτόν πρέπει να βρίσκονται σε ετοιμότητα για να αντιμετωπίσουν οργανωμένα πιθανές αρνητικές εξελίξεις.

Τέλος, θέλουμε να καταγγείλουμε την ολοένα και βαθύτερη εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Αυτές τις μέρες, ετοιμάζεται η επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού εξωτερικών που σηματοδοτεί τη δεύτερη φάση του λεγόμενου στρατηγικού διαλόγου Ελλάδας – ΗΠΑ. Η επίσκεψη επίσης σηματοδοτεί την πολυετή ανανέωση της λεγόμενης «Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας», η οποία επιδιώκει να αναβαθμίσει τη βάση της Σούδας και να επικυρώσει τη λειτουργία μιας σειράς βάσεων σε ολόκληρη τη χώρα (Λάρισα, Στεφανοβίκειο, Αλεξανδρούπολη, Άραξος), με τη φιλοξενία ακόμη και πυρηνικών.

Βάσεις - ορμητήρια πολέμου που σκορπούν το θάνατο και τη δυστυχία, την αβεβαιότητα και στην αποσταθεροποίηση στην περιοχή μας. Μια ματιά στις διεθνείς εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο, στην Μέση Ανατολή, στον Περσικό Κόλπο αρκεί για να συνειδητοποιήσει κανείς τι γίνεται. Ενώ την ίδια στιγμή όλο και πιο πολύ εμφανίζονται στην επικαιρότητα τα σενάρια τύπου win-win, συνεκμετάλλευσης δηλαδή, ως απάντηση στις τουρκικές διεκδικήσεις.

Ο λαός δεν έχει τίποτα να κερδίσει εκτός από αίμα και ξεριζωμό από την εμπλοκή σε τέτοιους ανταγωνισμούς. Οι ίδιοι που αιματοκυλούν τους λαούς που τους αναγκάζουν στον ξεριζωμό  στο όνομα της ειρήνης και της ασφάλειας είναι αυτοί που όταν έρχονται ως πρόσφυγες ή ως μετανάστες αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον, τους αντιμετωπίζουν με καταστολή. Τα μέτρα που ανακοίνωσε χθες η κυβέρνηση, είναι μέτρα απαράδεκτα, αντιδραστικά, κατασταλτικά, την ίδια στιγμή που αποδέχεται τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας και το διπλό εγκλωβισμό προσφύγων και μεταναστών στα νησιά.

Το εργατικό κίνημα πρέπει αυτά τα ζητήματα να τα ιεραρχεί ψηλά στην πάλη του. Καλούμε τα Σωματεία τους μαζικούς φορείς της περιοχής μας να καταδικάσουν την ακόμα βαθύτερη εμπλοκή της χώρας μας στα Αμερικανο-ΝΑΤΟϊκά σχέδια. Να κηρύξουν ανεπιθύμητο τον Πομπέο στην Ελλάδα.

Καλούμε τους εργαζόμενους να πάρουν μέρος μαζικά στην απεργία, να συμπορευτούν με το ΠΑΜΕ, με το μοναδικό αποκούμπι των εργαζομένων στην περιοχή μας.  Όλοι στην απεργία και στην απεργιακή συγκέντρωση στις 2 Οκτώβρη στις 10.30 το πρωί στην πλατεία Κύπρου.